LCP (Legg-Calvé-Perthes) hastalığı, sonuçta femur üst ucunda az veya çok deformite bırakarak iyileşir. LCP sonrası femur üst uçta gelişen coxa magna, coxa plana, coxa breva, sferisite kaybı, uyumsuz eklem, instabilite, trokanterik büyüme, kısalık, uyumsal asetabular displazi gibi eklem içi ve dışı deformiteler, eklem ilişkisini ve mekaniğini bozarak osteoartrit gelişimine zemin hazırlar. Kalçanın prognozunu belirleyen faktörler; hastanın yaşı, epifizin tutulum miktarı, ossifik nükleusun ebadı ve tutulumun yeri olarak özetlenebilir. Perthes hastalığı sekellerinde, radyolojik osteoartrit oranı normal popülasyona göre yüksektir. Ayrıca, LCP hastalığı geçirmiş olanlarda dördüncü dekad sonrası osteoartritin süratle ivme kazandığı bilinmektedir.