Patellofemoral ağrının en sık karşılaşılan nedenlerinden biri patellar tendinittir. Patellar tendinite neden olan temel patofizyolojinin, tendona aşırı ve uzun süreli yük binmesine sekonder gelişen insersiyonel tendinopati olduğu kabul edilmiştir. Fizik muayenede en belirgin bulgu, patellanın inferiyor yüzeyinde görülen palpasyon ile hassasiyettir. Cerrahi tedavi seçeneklerinin kısıtlı olması ve girişimlerden alınan sonuçların belirsiz olması nedeniyle, esas olarak cerrahi dışı tedavi seçenekleri önerilmektedir. Fizik tedavi ve rehabilitasyon teknikleri, cerrahi dışı tedavinin önemli bir kısmını oluşturmaktadır. Cerrahi tedavide amaç, kemik-tendon kavşağındaki granülasyon dokusunun debridmanıdır. Bu yöntemde beslenmeyi artırmak için patella alt kenarı drillenmekte ve tendon üzerinde çoklu insizyonlar yapılmaktadır. Bir diğer cerrahi tedavi yöntemi de, patella alt ucu rezeksiyonudur. Kuadriseps tendiniti kuadriseps tendonunun, patella proksimal yüzeyindeki insersiyosunda oluşan tendinittir. Kuadriseps tendonunun, aynı kalınlıktaki patellar tendona göre %20 daha fazla kollajen içerdiği tespit edilmiş ve sonuç olarak kuadriseps tendonunun, patellar tendona kıyasla, daha güçlü olduğu fikri benimsenmiştir. Hastalar genelde patella proksimal yüzeyinde ağrı yakınması ile başvurur. Her iki hastalığın tanı kriterleri ve tedavi seçenekleri aynı şekildedir. Patellar ve kuadriseps tendon rüptürleri yaygın olarak sporcularda görülür; çoğunlukla altta yatan kronik enflamatuvar değişimler ve ekstansör mekanizmadaki ani zorlayıcı hareketler rol oynar. Diz bölgesinde ağrı, patella üst ve alt ucunda palpe edilebilir hassasiyet ve fleksiyonda boşluk gözlenmesi, genellikle rüptür lehine yorumlanır. Kesin tanı manyetik rezonans görüntüleme bulguları ile konur. Parsiyel ve asemptomatik rüptürlerde, kontrollü mobilizasyon ve rehabilitasyon egzersizleri önerilir. Semptomatik ve total rüptürlerde ise, uygulanan tek küratif tedavi yöntemi cerrahidir. Günümüzde kabul gören tamir yöntemi, dikiş çapalar ile yapılan primer tamirdir.