Distal radius ve ulna kırıkları çocuk ve adolesan yaş grubunda oldukça sık izlenir. Bu kırıklara yaklaşımda, ilgili ekstremitenin nörovasküler durumu, yumuşak doku yaralanmasının varlığı ve en önemlisi radius ve ulnanın fiziyel yaralanmasının olup olmadığının ortaya konulması önemli noktalardır. Bu kırıkların tedavisi, basit redüksiyon ve alçı uygulamasından, acil redüksiyon ve cerrahi tespite kadar değişebilir. Başlangıçta uygulanan tedavi ne olursa olsun ortopedi hekiminin en dikkatli olması gereken nokta, tedavi sonuçlarını etkileyebilecek erken veya geç dönemde oluşabilecek komplikasyonlardır. Bu komplikasyonlar arasında; fizis kırıklarının sonucu olan büyümenin duraklaması, akut kompartman sendromu, yanlış kaynama (malunion) gibi özel dikkat ve takip gerektiren durumlar sayılabilir. Hasta ve ailesi hızlıca günlük aktivitelerine dönmek isterler. Bununla beraber, ekstremitenin uzun dönem fonksiyonelliğini kazanması için yeterli tedaviyi alması şarttır. Ortopedi hekiminin bir diğer önemli görevi de bu ikisi arasındaki dengeyi sağlamaktır. Birçok çalışma, özel kırık tiplerine göre uygun tedavi metodlarını tartışmaktadır. Klinisyenler arasında bu tür kırıklara yaklaşım konusunda anlamlı farklılıklar bulunmaktadır. Bu yazı pediatrik distal önkol kırıklarına yaklaşımla beraber olası komplikasyonlara dikkat çekmek ve güncel literatür bilgileri ışığında derlemeyi amaçlamaktadır.