Proksimal femur kırıkları, erişkinlere nazaran çocukluk çağında daha az görülür, fakat komplikasyon oranı daha yüksektir. Buna bağlı olarak da, daha fazla morbiditeye neden olur. Çocukluk çağındaki tüm kırıkların %1`inden azını oluşturmaktadır.[ 1] Genellikle yüksek enerjili travmalar sonucu oluşur, fakat patolojik zeminde düşük enerjili travmalara bağlı kırıklar da gelişir. Çocuklarda tedavi seçenekleri, yaş ve kırık bölgesine bağlı olarak farklılık gösterir. Çocukluk çağındaki tüm kırıklar göz önüne alındığında, yüksek onarım ve şekillenme kabiliyeti nedeniyle konservatif tedaviye daha yakın olunmasına rağmen, femur boyun kırıklarındaki anatomik redüksiyon zorunluluğu, aciliyeti, kaynamama, kötü kaynama gibi problemler, bu bölge kırıklarında cerrahi tedaviyi bazen ilk planda düşündürmektedir. Travmatik kalça çıkıkları, izole olabileceği gibi çoğu zaman femur veya asetebulum kırıkları ile birlikte görülmektedir ve karşılaşıldığında acil tedavi edilmesi gereklidir.