Menisküs yırtıkları en fazla tedavi gören diz yaralanmalarından biridir. Menisküsün artroskopik olarak dikişlerle tamiri üç şekilde yapılabilir; iğnelerin giriş yönüne göre dıştan içe, içten dışa ve tamamı içeride tamirler. Dıştan içe tamir tekniği, özellikle ön boynuz yırtıklarında, meniskal allogreftlerin sabitlenmesinde, fibrin pıhtının meniskal yırtık bölgesine taşınmasında ve menisküs kök yırtıklarının tamirinde kullanılmaktadır. En önemli avantajları diğer yöntemlerle ulaşılması ve düğüm atılması zor olan menisküs anterior 1/3 bölge yırtıklarına ulaşmanın çok kolay olması ve damar sinir paketini korumak için ilave posteromediyal veya posterolateral kesilere gerek göstermemesidir. Bu teknikte iğne giriş noktaları tamamen kontrolümüzde olduğundan, nörovasküler yaralanma riski çok azdır. Bu yöntemin en önemli dezavantajı menisküs arka 1/3`üne uzanan yırtıklara uygulanmasındaki zorluktur. Dıştan içe teknikte iğneler ve dikiş materyali dışarıdan içeri doğru girilerek cilt, kapsül ve menisküs yırtığının dudaklarından geçirilip eklem içine ulaştırılır. Değişik tekniklerle dikişin her iki ucu cilt dışına alınarak kapsül üzerinde subkutan olarak düğüm atılır. Dıştan içe dikişlerin sonuçları diğer tekniklerden pek farklılık göstermemekle birlikte ön ve orta bölge menisküs yırtıklarında kullanıldığında mükemmel klinik sonuç ve yüksek menisküs iyileşme oranı vardır. Dıştan içe menisküs tamir tekniği ucuz, kolay bulunabilen malzemelerle uygulanabilen, öğrenilmesi kolay bir yöntemdir.