Omuz cerrahisi günümüz ortopedi ve travmatoloji rutininin önemli bir parçasını oluşturmaktadır. Açık ya da kapalı (artroskopik) instabilite ve rotator kılıf cerrahisi, omuz cerrahisinde en sık kullanılan tekniklerdir. Omuz yaralanmaları (omuz çıkıkları) ve bu yaralanmalara müdahaleler hakkındaki ilk kayıtlara M.Ö. 3000 yıllarında antik Mısır hiyerogliflerinde rastlanmaktadır. Omuz cerrahisinin tarihsel süreci incelendiğinde instabilite cerrahisinin rotator kılıf cerrahisine göre daha önce yapıldığı ve geliştirildiği görülmektedir. Bu süreçler 19. yy sonlarında anatomik çalışmalarla başlayıp 20. yy ilk yarısında açık tekniklerle cerrahi uygulamalarıyla devam etmektedir. Özellikle 1970`lerde Watanabe ve ark.`nın diz artroskopisi üzerine yaptıkları çalışmaları omuz cerrahisi evrimini de etkileşmiş ve zamanla artroskopik omuz cerrahisi açık cerrahilere göre daha fazla kullanılan bir yöntem olmaya başlamıştır.