Omuz eklemi geniş hareket açıklığına sahip olması ve kemik stabilizatörlerin görece azlığı nedeniyle vücutta en sık çıkığı ile karşılaşılan eklemdir. En yaygın patern ise omuz ekleminin antero-inferior çıkığıdır ve tüm çıkıkların yaklaşık %90`ını oluşturmaktadır. Glenohumeral eklemin tekrarlayan anterior instabilitesi genellikle inferior glenohumeral ligamanın tutunma yeri olan anterior-inferior labrumun avülsiyonu nedeniyle oluşmaktadır ve Bankart lezyonu olarak bilinmektedir. Tekrarlayan çıkıklar ile antero-inferior labrum kompleksinde progresif hasar oluşmakta ve zamanla glenoid morfolojisi bozulmaktadır. Günümüzde geniş Hill-Sachs defekti ya da kritik glenoid kemik kaybı olmayan hastalarda en sık kullanılan cerrahi tedavi yöntemi artroskopik Bankart tamiridir. Ancak geniş Hill-Sachs ya da kritik glenoid kemik kaybı olan hastalarda korakoid transferi ya da remplisaj gibi ek kemik veya yumuşak doku prosedürleri gerekli olabilmektedir.