Omuz instabilitesinde birincil cerrahiden sonra gelişebilecek başarısızlığın en önemli nedeni instabilitenin nüksüdür. İnstabilitenin nüksü sonrası yapılacak revizyon cerrahisi ise birincil cerrahiden daha zordur ve daha az yüz güldürücü sonuçlara sahiptir. Bu durumda birincil tedavinin iflas nedenleriyle hastanın özellikleri belirlenmeli, yumuşak dokuların ve kemik yapının durumu uygun görüntüleme yöntemleriyle detaylıca ortaya konulmalı ve revizyon cerrahisi bu nedenlere yönelik olarak her hasta için özel olarak tasarlanmalıdır. Açık revizyon cerrahisi ile artroskopik revizyon cerrahisi arasında başarı ve sonuçlar açısından herhangi bir fark gösterilmiş olamamakla birlikte, temas sporları ve/veya fırlatmalı sporlar yapan hastalar ile askeri personel gibi diğer riskli gruplarda açık cerrahi daha ön planda düşünülmelidir. Ciddi glenoid ve/ veya humerus kemik kaybı durumlarında ise anterior glenoide yönelik kemik blok yöntemleri tercih edilmelidir. Bu derlemede, kanıta dayalı bir tedavi algoritması da dahil olmak üzere, başarısız Bankart onarımından sonra başarısızlığın etiyolojisi ve hastanın değerlendirilmesi ile farklı senaryolar için önerilen farklı tedavi yöntemleri üzerine odaklanılmıştır.