Dizde kıkırdak lezyonlarının medial femoral kondilden sonra en sık görüldüğü bölge patellofemoral eklemdir. Patellofemoral eklem kıkırdak lezyonlarının oluş sebepleri arasında; patellar instabilite, direkt travma, tekrarlayıcı mikrotravma, patellanın lateralize olması ve idiyopatik durumlar yer alır. Genellikle aktivite sırasında veya uzun süre oturma aktivitesi sonrasında diz önünde ağrı (sinema işareti) sık rastlanan bir şikâyettir. Merdiven çıkma ve inmede güçlük de görülmektedir. Bazen hastalarda patellar instabilite öyküsü ve buna bağlı şikâyetler de olabilir. Konservatif tedaviye cevap vermeyen ve patellofemoral kıkırdak defekti olan hastalar kıkırdak restorasyon cerrahisi için adaydır. Patellofemoral eklemin anatomik ve biyomekanik özellikleri kıkırdak restorasyon cerrahisinin diğer bölgelere göre daha zor olmasına ve sonuçların daha kötü olmasına neden olmaktadır. Tibiofemoral eklem kıkırdak lezyonlarının çoğunluğu artroskopik olarak tedavi edilebilirken patellofemoral lezyonlarda sıklıkla artrotomi yapılması gerekmektedir. Yapılan çalışmalar mikrokırık tedavisinin < 2 cm2 lezyonlar için en iyi sonucu verdiğini, 2-4 cm2 lezyonlar için otolog kondrosit yerleştirilmesi (OKY), osteokondral otogreft transferi (OOT), osteokondral allogreft transferi (OKA) uygulanabileceğini, > 4 cm2 lezyonlarda ise OKİ veya OKA kullanılması gerektiğini önermektedir. Başarısız kıkırdak yenileme denemeleri veya ileri derecede patellofemoral artrozu olan 60 yaşından genç hastalarda patellofemoral artroplasti kurtarma girişimi olarak uygulanabilir.