Adolesan idiyopatik skolyoz (AİS)`lu hastalarda cerrahi tedavi için rölatif endikasyonlar >45-50° ve hızla ilerleyen eğriliklerdir. Cerrahiyi planlarken genel omurga dengesini sağlayarak deformiteyi düzeltmek ve omurgayı stabilize etmek hedeflenir. Günümüzde AİS için en yaygın uygulanan cerrahi tedavi posterior segmental pedikül vidaları ve çubuklarla omurganın sabitlenmesi ve eğriliğin uygun teknikler kullanılarak düzeltilmesi esasına dayanır. Öncelikle eğriliğin düzeltilmesine odaklanılmasına rağmen kalan füzyonsuz omurgaların pozisyonu, hareketli segmentlerin sayısı, koronal ve sagital denge, füzyon uç seviyeleri ile füzyonsuz komşu segmentlerin uyumlu ilişkisi, dejeneratif disk hastalığına eğilim gibi diğer faktörler uzun dönem sonuçlar üzerinde daha önemli olmaktadır. Normal koronal ve sagital dizilimi yeniden sağlayarak, hareket ve omurga işlevlerini korumak veya daha iyi hâle getirmek amaçlanmalıdır. Bunun için hareket koruyucu cerrahi yöntemler yanı sıra genetik, biyolojik ve fonksiyonel faktörlere yönelik çözümler için araştırmaların artarak devam etmesi gelecekte tedavide yeni fırsatlar sunabilir.