Kırık iyileşmesi doğrudan yeni kemik oluşumuyla veya dolaylı olarak kallus dokusunun oluşumu ile gerçekleşmektedir. İyileşme süresince kemik dokunun öncül hücreleri ile osteosit, osteoblast ve osteoklastlar görev almaktadır. Güncel teknolojik gelişmelerin ışığında, bu süreç boyunca hücrelerin oluşumunu, aktivitelerini ve birbirleriyle olan ilişkilerini sağlayan çeşitli mikro moleküller tanımlanmıştır. Bu moleküller; mezenkimal kök hücreler, kemik morfogenetik proteinler, hiyalüronik asit, prostaglandinler ve büyüme faktörleri olarak tanımlanabilir. Başta yangısal dönem olmak üzere, kırık iyileşmesinin tüm safhalarında bu moleküllerin etkilerini gözlemlemek mümkündür. Kemik hücreleri üzerinde de bu moleküllerin etkilerini düzenleyen reseptörler mevcuttur ve bu reseptörlerin sayısı kırık döneminde artmaktadır. Bu moleküller aracılığıyla kırık bölgesindeki yangı kontrol edilir, başta osteoblastlar olmak üzere yeni hücreler sentezlenir, kırık bölgesinde kıkırdak, yeni kemik ve yeni damar oluşumları uyarılır. Bu moleküllerden bazıları klinik olarak kullanıma girmiş olmakla beraber, bazı moleküllerin etkileri ve olası faydaları, güncel literatürde deneysel çalışmalarda kullanılmakta ve araştırılmaktadır.