Tendon yaralanmaları, her yaş grubunda görülebilen ve önemli morbiditeye sebep olan sağlık sorunlarıdır. Cerrahi ve cerrahi dışı birçok tedavi seçeneği olmasına rağmen sonuçlar her zaman olumlu değildir. Geliştirilmekte olan biyolojik tedavi yöntemleri; büyüme faktörü-sitokin kaynaklı olanlar ve hücresel tedavi yöntemleri olarak ikiye ayrılabilir. Büyüme faktörleri içerisinde klinik kullanıma geçmiş olan plateletten zengin plazma (PRP) tedavisinin dışında dönüştürücü büyüme faktörü-ß (TGF-ß) ailesi, fibroblast büyüme faktörü (FGF) ve vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF) gibi büyüme faktörlerinin klinik öncesi çalışmalardaki başarıları dikkat çekicidir. Kök hücre kaynaklı tedavi yöntemlerinde ise en çok bilinen adipoz doku kaynaklı ve kemik iliği kaynaklı mezenkimal kök hücrelerin (MSC) yanı sıra, daha güncel yöntemler olan indüklenmiş pluripotent kök hücre (iPSC) tedavileri ile kök hücrelerden elde edilen eksozomların tedavi amaçlı kullanıldığı çalışmalar, gelecek için ümit vericidir. Bütün bu olumlu gelişmelerin yanında, biyolojik ajanların uygulamalarında, çalışmaların raporlanması esnasında ciddi bir standardizayon eksikliği göze çarpmakta ve bilimsel bir ortak dil kullanılmasının önüne geçmektedir. Biyolojik tedavilerde klinik öncesi çalışmalardan kliniğe geçiş basamağını atlamaya çalıştığımız bu dönemde, tıbbın bütün alanları gibi ortopedi ve travmatoloji alanında da güncel literatür hızla değişmektedir.