Gelişimsel kalça displazisi (GKD), tüm dünyada oldukça yaygın gözlenen bir problemdir. Doğum sonrası erken dönemde femur başı ile asetabulum arasındaki ilişki çoğu hastada normal iken, zamanla kalça çevresindeki yumuşak doku ve kemik yapıdaki birtakım sorunlar nedeniyle eklem patolojileri gözlenebilmektedir. Bu patolojiler gecikmiş fizyolojik gelişme veya hafif kapsüler laksiteden, asetabular yetmezlik, subluksasyon ve kalça çıkığına kadar uzanabilen birtakım sorunlara yol açabilmektedir. Erken teşhis ve zamanında uygulanan tedavilerle hastanın tüm hayatını etkileyebilen ciddi komplikasyonlar önlenebilmektedir. Hayatın ilk altı ayında saptanan ve redükte edilebilen bir ekleme sahip olan hastaların tedavisinde altın standart ortez uygulamalarıdır. Günümüzde birçok farklı tür ve modelde ortez mevcut olup hastanın yaşı ve patolojinin derecesine göre ortez seçimi yapmak gerekmektedir. Gelişimsel kalça displazisi tedavisinde kullanılan ortezler dinamik ve statik olmak üzere iki gruba ayrılmaktadır. Dünya çapında en yaygın kullanılan dinamik ortez Pavlik bandajı olup bunun dışında Tubingen ortezi, Frejka yastığı, Von Rosen cihazı ve Aberdeen ateli de dinamik ortezler grubunda yer almaktadır. En sık kullanılan statik ortezler ise Ilfeld cihazı, Rhino ortezi ve abdüksiyon ortezleridir. Dinamik ortezler genellikle yürüme çağı öncesinde, redükte edilebilen ancak stabilizasyon için alçı tedavisine gerek olmayan hastalar yanında disloke olan kalçalarda da redüksiyon amacıyla kullanılmaktadır. Statik ortezler ise, 6-9 ay üzerinde ve uzun süre abdüksiyona ihtiyaç duyulan hastalarda kapalı redüksiyon ve pelvipedal alçı tedavisine alternatif bir yöntem olarak tercih edilmektedir.