Pediyatrik omuz çevresi yaralanmaları ve humerus kırıkları, erişkinlerde görülen benzer çıkıklardan ve kırıklardan farklı olarak değerlendirilmelidir. İmmatür kemiğin yüksek remodelizasyon potansiyeline sahip olması, çoğu kırığın tedavisinde konservatif yöntemlerle başarılı sonuçlar alınabilmesini sağlamaktadır fakat açık kırıklar, nörovasküler yaralanmalar ve kabul kriterlerini aşan deformite gelişmesi gibi durumlarda cerrahi tedavinin gerekebileceği göz önünde bulundurulmalıdır. Özellikle posterior sternoklaviküler çıkıklarda disfaji, dispne, brakiosefalik ven basısı; klavikula kırıklarında brakial pleksus yaralanması ve humerus cisim kırıklarında radial sinir hasarı gibi komplikasyonlar hayati tehlike oluşturabilecekleri için hastaların hikâye, fizik muayene ve görüntülemesinde dikkatli olunmalıdır. Pediyatrik popülasyonda erişkinlerden farklı olarak fiziyel yaralanmalar da görülebilmektedir. Ayrıca pediyatrik omuz çevresi yaralanmaları ve humerus kırığı olan hastalarda kazara olmayan yaralanma ihtimali yüksektir ve çocukların istismar açısından da değerlendirilmesi gerekir.