İkinci parmak deformiteleri normal anatomideki iç ve dış kaslar arasında dengesizlik yaratan değişikliklerden kaynaklanır. Etiyolojisi multifaktöriyel olup nöromusküler hastalıklar ve edinsel faktörler (uygunsuz ayakkabı kullanımı, travma gibi) en sık nedenleri arasındadır. Küçük parmak deformiteleri arasında en sık görülenler; tokmak parmak, çekiç parmak, pençe parmak ve çapraz parmaktır. Tokmak parmak, distal interfalangeal eklem fleksiyon deformitesidir. Çekiç parmak, primer proksimal interfalengeal eklem fleksiyon deformitesiyken metatarsofalangeal eklem ve distal interfalangeal eklem sekonder ekstansiyon deformitesi olabilir. Pençe parmak, primer metatarsofalangeal eklem ekstansiyon deformitesiyken proksimal interfalangeal eklem ve distal interfalangeal eklemde sekonder fleksiyon deformitesi görülmektedir. Çapraz parmak diğer üç sagital plan deformitesinden farklı olarak metatarsofalangeal eklem aksiyel plandaki varus veya valgus deformitesidir. Deformiteler klinik muayenesine göre esnek ve sabit olmak üzere ikiye ayrılmakta ve bu durum uygulanacak tedavide yol gösterici olmaktadır. Esnek deformitelerde fleksör tendonun ekstansöre transfer edildiği Girdlestone-Taylor prosedürü gibi eklem koruyucu cerrahiler uygulanırken sabit deformiterlerde ise interfalengeal eklem rezeksiyon artroplastisi veya artrodezleri öne çıkmaktadır. Bunlar dışında eklemdeki deformiteyi düzeltmek için Weil osteotomisi gibi kısaltma osteotomileri yapılmaktadır.