Proksimal humerus kırıkları, yaşlılarda yaygın olarak görülmekte olup tüm kırıkların %5-6'sını oluşturmaktadır. Hem konservatif hem de cerrahi tedavilerle başarılı sonuçlar elde edilmesine rağmen kaynamama, yanlış kaynama ve rotator manşet yetmezliği gibi komplikasyonlar sıkça görülmektedir. Bu komplikasyonlar sonucunda ortaya çıkan proksimal humerus kırıklarının sekelleri omuz cerrahisinde en zorlu problemler olarak karşımıza çıkmaktadır. Proksimal humerus kırık sekellerinin tedavisinde anatomik omuz protezi ve ters omuz protezi sıklıkla kullanılmaktadır. Ters omuz protezi, özellikle rotator manşet yetmezliği ve karmaşık deformitelerle birlikte olan vakalarda umut verici sonuçlar göstermiştir. Ancak, komplikasyon oranları önemli düzeyde olup, dikkatli hasta seçimi ve cerrahi planlama gerektirmektedir. Değerlendirme ve planlamada özellikle tüberküllerin durumu, kemik defektlerinin değerlendirilmesi ve ekstremite boyunun cerrahi öncesinde belirlenmesi başarı oranını arttıracak komplikasyonları azaltacaktır. Sonuç olarak, ters omuz protezi, detaylı anatomik ve fonksiyonel değerlendirmelerle yönlendirildiğinde, proksimal humerus kırığı sekellerinin tedavisinde uygulanabilir bir seçenek sunmaktadır.