Cilt, üzerini kapladığı dokuları koruyan, homeostazı destekleyen ve kendini yenileyebilen kompleks bir dokudur. Cilt bariyerinin kaybı, yaralanma tipi ve büyüklüğüne göre değişen ciddi komplikasyonlara yol açabilir. Özellikle yanıklar, degloving yaralanmalar ve tümör eksizyonları sonrasında meydana gelen geniş cilt kayıpları, etkili yara yönetimi stratejilerini zorunlu kılar. Cilt üç ana katmandan oluşur: epidermis, dermis, ve hipodermis. Cilt greftleri, plazmatik dolaşım yoluyla beslenir ve kısmi veya tam kalınlıkta olabilirler. Kısmi kalınlıkta greftler, epidermisin tamamını ve dermisin bir kısmını içerirken, tam kalınlıkta greftler, her iki katmanı da bütünüyle içerir. Kısmi kalınlıkta greftler, genellikle daha hızlı iyileşir ve verici alan skarları daha az belirgindir; ancak mekanik stres altında daha az dayanıklıdırlar. Tam kalınlıkta greftler ise daha iyi estetik, fonksiyonel sonuçlar sunar ancak beslenmeleri daha zordur ve sınırlı alanlardan alınabilirler. Greftler, dermatom cihazları kullanılarak alınabilir ve mesh tekniğiyle genişletilebilir. Mesh, greft altında sıvı birikimini önleyerek beslenmeyi iyileştirir ancak estetik sonuçları olumsuz etkileyebilir. Cilt greftleri, ciddi cilt kayıplarının yönetiminde hayati önem taşır. Uygun greft seçimi, alınma tekniği ve uygulama yöntemleri, başarılı bir iyileşme süreci için kritiktir. Kısmi ve tam kalınlıkta greftlerin her birinin avantaj ve dezavantajları, tedavi edilecek yaranın özelliklerine göre değerlendirilmelidir. Bu derleme, cilt grefti tekniklerini ve greft çeşitlerini detaylı bir şekilde incelemektedir.