Erişkin kalça displazisi, kalça ekleminin anatomik ve fonksiyonel uyumsuzluğu nedeniyle eklem içi patolojilere yol açabilir. Bu durum, asetabulumun femur başını yetersiz örtmesi sonucu labrum, kıkırdak ve subkondral kemikte hasara sebep olur. Kalça artroskopisi, femoroasetabular sıkışma (FAS) ve labral patolojilerde etkili bir tedavi yöntemi olmakla birlikte, ileri derecede displazi hastalarında sınırlı başarı göstermektedir. Sınırda kalça displazisinde [lateral merkez kenar açısı (LCEA): 18°-25°], artroskopi ile başarılı sonuçlar alınabilse de hasta seçimi kritik öneme sahiptir. Bu hasta grubunda labrum onarımı ve kapsüler plikasyon içeren artroskopik yaklaşımlar olumlu sonuçlar sağlamaktadır. Ancak, daha belirgin displazi ve instabilite durumlarında periasetabular osteotomi (PAO) tercih edilmelidir. Periasetabular osteotomi, yapısal düzensizlikleri düzelterek uzun vadeli eklem sağlığını koruyabilir. İlk cerrahi seçimin doğruluğu, uzun dönem hasta memnuniyeti açısından belirleyici bir faktördür. Bu nedenle, hasta özelliklerine göre tedavi planlaması yapılmalı ve cerrahi seçenekler dikkatle değerlendirilmelidir.