Asetabular displazi, genç erişkinlerde erken koksartrozun önde gelen nedenlerinden biridir. Sınırda (borderline) displazi ve belirgin displazi olgularında tedavi seçimi, eklem içi patolojilerin varlığı ve instabilite derecesine göre değişkenlik gösterir. Sınırda displazide, labral yırtık, kondral hasar ve ligamentum teres lezyonları sık görülürken, artroskopik cerrahinin bu hastalarda uygun hasta seçimi ve gelişmiş tekniklerle başarılı olabileceği gösterilmiştir. Ancak, yüksek dereceli instabilite varlığında artroskopinin tek başına yetersiz kalabileceği ve periasetabular osteotomi (PAO) gereksiniminin doğabileceği belirtilmiştir. Belirgin displazide ise temel problem, yapısal instabilite olup PAO altın standart tedavi olarak kabul edilir. Periasetabular osteotomiyle asetabulum yeniden konumlandırılarak stabilite sağlanırken, eklem içi patolojiler doğrudan tedavi edilmez. Bu nedenle, PAO öncesi, sırasında veya sonrasında artroskopik girişimlerin eklenmesi, hem eklem sağkalımını arttırmak hem de semptomların devamını önlemek açısından gündeme gelmektedir. Bu çalışmanın amacı, erişkin kalça displazisinin tedavisinde kalça artroskopisi ve periasetabular osteotomi kombinasyonunun zamanlama, hasta seçimi ve cerrahi stratejiler açısından değerlendirilmesidir. Tedavi planlaması hastanın klinik ve radyolojik bulguları, eşlik eden eklem içi patolojileri, cerrahın deneyimi ve merkez altyapısına göre bireyselleştirilmelidir.