Erişkin kalça displazisi, gelişimsel kalça displazisinin yetersiz tedavi edilmesi sonucu ortaya çıkan, eklem instabilitesi ve erken osteoartrite neden olan bir durumdur. Kalça biyomekaniğini düzeltmek, eklem stabilitesini arttırmak ve osteoartrit ilerlemesini geciktirmek amacıyla 1826`dan başlayarak çeşitli femoral osteotomiler geliştirilmiştir. İntertrokanterik valgus ve varus osteotomileri, derotasyon osteotomileri ve subtrokanterik pelvik destek osteotomileri, genç ve semptomatik hastalarda başarıyla uygulanmaktadır. En uygun cerrahi prosedürün belirlenmesinde doğru hasta seçimi ve biyomekanik değerlendirme, fonksiyonel sonuçları en iyi hâle getirmek ve total kalça artroplastisi ihtiyacını geciktirmek için kritik öneme sahiptir.