Uzun kemik uzatma yöntemleri, ortopedi ve travmatolojide özellikle ekstremite uzunluk farklılıklarının düzeltilmesi, konjenital deformitelerin tedavisi ve travma sonrası gelişen kemik kayıplarının onarımı açısından önemli bir yere sahiptir. Son yıllarda bu alanda kaydedilen gelişmeler, hem teknolojik yenilikler hem de biyolojik süreçlerin daha iyi anlaşılması sayesinde tedavi sonuçlarını belirgin ölçüde iyileştirmiştir. Güncel implant sistemleri ve modern cerrahi yaklaşımlar hem hasta güvenliğini artırmakta hem de iyileşme sürecini hızlandırarak komplikasyon oranlarını azaltmaktadır. Özellikle intramedüller çiviler, geleneksel eksternal fiksatörlere alternatif olarak öne çıkmakta ve hastaların tedavi sürecini daha konforlu hâle getirmektedir. Bununla birlikte, plak sistemleri ve gelişmiş harici fiksatörlerdeki tasarımsal yenilikler de uzatma işlemlerinin öngörülebilirliğini ve uygulanabilirliğini artırmıştır. Bu ilerlemeler, cerrahların operasyonel başarılarını yükseltirken hastaların yaşam kalitesini de olumlu yönde etkilemektedir. Son on yılda, uzuv uzatma ve konjenital rekonstrüksiyon alanında kaydedilen ilerlemelerin temelinde, kemik biyolojisinin ve metabolik süreçlerin daha ayrıntılı incelenmesi yatmaktadır. Bu sayede hem klinik protokoller daha bilimsel temellere oturtulmuş hem de tedavi seçenekleri çeşitlenmiştir. Günümüzde ise yapay zekâ temelli planlama, robotik destekli cerrahi sistemler ve kişiselleştirilmiş tedavi algoritmaları, bu alanda gelecekte dönüştürücü bir rol üstlenip üstlenmeyeceği merak edilen araştırma konuları arasında yer almaktadır.