Ayak bileği artroskopisi, artrotomi veya malleoler osteotomi yapılmaksızın eklemin gözlenmesi ve eklem içinde cerrahi girişim yapılmasına olanak sağlayan endoskopik bir yöntemdir. İlk kez kadavrada tanımlanan ayakbileği artroskopisi 1980`li yıllarda geliştirilmiştir. Günümüzde ise, üçüncü sıklıkta kullanılan bir yöntemdir. Ayak bileği artroskopisi (ön ve arka) ve ard ayak endoskopisi ile ayak bileğinin tümü ve ard ayak, subtalar eklem ve Aşil tendonunun yapışma yerindeki patolojilerinin tanı ve tedavisi mümkün olmaktadır. Diğer eklemlere kıyasla bu yöntemin komplikasyon oranı nispeten yüksek (%9-17) olup, çoğunlukla portaller ile ilgilidir. Çoğunluğunu da sinir yaralanmaları (%48) oluşturur. Bu nedenle, portal anatominin öğrenilmesi, ilk basamak olmalıdır. Sıkışma sendromları (yumuşak doku ve kemik) ve talusun osteokondral lezyonları başarılı sonuçların elde edildiği klinik durumlardır. Birçok eklem içi patoloji, dejeneratif artrit, septik artrit, instabiliteler peroneal tendon ve fleksör hallusis longus tendonu patolojilerinde, Os Trigonum sendromu ve Hauglund deformitesinde, Aşil tendonu yapışma yeri patolojilerin tedavisinde de yararlı olur.