Kalça eklemi, çok eksenli, top ve yuva şeklinde sinoviyal bir eklemdir. Ayakta durma ve yürüme için mükemmel bir yapısı vardır. Kalça eklemi stabilitesinin büyük bir kısmı eklem kapsülü sayesinde gerçekleşir. Kalça eklemi, omuz eklemi ile beraber insan vücudun en hareketli eklemidir. Ancak bu eklem, femur başının asetabulum içerisinde yeterince kapanmış olması ve uyumu nedeni ile omuza göre daha stabildir. Asetabuler kapanmanın derecesi Wiberg açısı (Merkez-kenar açısı) ile değerlendirilir ve normalde 26±6 derecedir. Asetabulumun normal anteversiyonu, femur başı ile normal ilişkinin devamı için gereklidir ve sıkışma yaralanmasının önlenmesi açısından önem taşımaktadır. Asetabuler anteversiyon, asetabulumun öne doğru yönlenişini gösterir ve normal değeri 20 derecedir. Femur`un kollodiyafizer açısı kalça eklem stabilitesinin diğer önemli bir elemanıdır ve normal olarak 120-130 derecedir (ort. 125±7 derece). Bu açının azalmasına koksa vara, artmasına ise koksa valga adı verilir. Kalçanın en önemli bağları iliofemoral, pubofemoral, iskiyofemoral, transvers asetabuler ve teres (lig. teres, lig. capitis femoris) bağlarıdır. Gluteus maksimus, tensor fasya lata ve iliotibiyal bant kalça ekleminin yüzeyel kas tabakasını oluşturur. Bir sonraki tabakada yer alan gluteus medius ve gluteus minimus kasları önden ve arkadan kalça eklem kapsülünü kapatarak büyük trokanter ve üzerindeki fasyaya yapışır. Arka tarafta, kısa dış rotatorlar (piriformis, gemellus superior, obturator internus, gemellus inferior ve kuadratus femoris) kalça eklem kapsülünü çevreler ve proksimalden distale doğru trokanterik çıkıntının mediyal kısmına yapışırlar.