Kronik osteomiyelit kemik dokusunda mikroorganizma invazyonu ile nekroza neden olan ve debridman gerektiren enfeksiyon olarak tanımlanır. Staphylococcus aureus en sık izole edilen ajandır. Isı artışı, hiperemi, hassasiyet, şişlik, akıntılı sinüs, uzun süreli ağrı, derin palpasyonda hassasiyet, ameliyat yerinden akıntı, hafif ateş ve fistül aktığında rahatlama klasik bulgulardır. Bu enfeksiyon, hastalığın anatomik ve fizyolojik kriterleri göz önüne alınarak Cierney ve Mader tarafından sınıflandırılmıştır. Tanıda altın standart kemik biyopsisi ve kültürdür. Nekrotik dokunun radikal debridmanı, ölü boşlukların doldurulması ve uygun antibiyotiklerle uzun süreli terapi tedavinin ana prensipleridir.