Serebral palsi, gelişmekte olan fetal ya da infant beyninde ortaya çıkan, progresif (ilerleyici) olmayan bozukluklar sonucu görülen, hareket ve duruşun bir grup gelişimsel bozukluğudur. Motor kayıpların yanında sıklıkla epilepsi, sekonder kas-iskelet sistemi problemleri, duyu ve algı bozuklukları, bilişsel bozukluklar ve davranışsal problemler görülebilir. Etkilenen hastalarda görülen ciddi motor fonksiyon bozukluğu ve ağrı nedeniyle yürüme, beslenme, giyinme, tuvalet ihtiyacını giderme gibi günlük aktiviteleri gerçekleştirme ve bağımsız hareket edebilme güçleşir. Serebral palside görülen spastisite veya distoninin tedavisinde standart bir fikir birliği yoktur. Spastisite derecesi ve neden olduğu klinik etkiler multidisipliner olarak ayrıntılı olarak değerlendirildikten sonra uygun bir tedavi planı oluşturulmalıdır. Spastisite tedavisinde; oral antispastik ajanlar gibi farmakolojik tedaviler, fizik tedavi, lokal botulinum toksin enjeksiyonları ilk basamak tedaviler olarak kabul edilmekle birlikte etkinlikleri her zaman istenilen düzeyde değildir. Bu nedenle zaman zaman ortopedik ve intratekal baklofen tedavisi gibi nöroşirürjikal prosedürlere ihtiyaç duyulabilmektedir.