Deformite kelimesi, normal anatomiden sapma anlamına gelmekte olup, tek planlı basit bir şekil bozukluğundan, üç boyutta komplike bir probleme kadar geniş bir yelpazeyi içerir. Sebeplerine baktığımızda; konjenital (doğumsal), kazanılmış, nörojenik ve travma sonrası oluşan nedenler karşımıza çıkmaktadır. Deformite analizi yaparken hem `radyolojik` hem de `klinik` değerlendirme yapılması şart olup, `radyolojik` değerlendirme kendine ait kuralları ile yapılmalı, güvenilir ve tekrarlanabilir olmalı; patellanın pozisyonu, hastanın film kasetine uzaklığı vb. detaylar atlanmamalıdır. Klinik değerlendirme ise hastanın detaylı fizik muayenesini içermeli, yürüme analizi mümkünse yapılmalı, deformitenin dinamik veya statik olduğuna karar verilmelidir. Özellikle rotasyonel problemlerde klinik muayenenin radyolojik değerlendirmeden daha kıymetli olabileceği unutulmamalıdır. Radyolojik ve klinik değerlendirme sonrasında deformiteyi analiz etmek, tedavi planı yapmak ve tedavi sonucunu değerlendirmek için öncelikle temel kavramların ve prensiplerin bilinmesi gerekmektedir. Yönelim, dizilim kelimelerinin anlamları, mekanik ve anatomik eksenlerin nasıl çizildiği, eklem oryantasyon çizgileri ile mekanik ve anatomik eksenler arası ilişkiler bilinmeli ve fizyolojik sınırları gösteren açılara hâkim olunmalıdır.