Diz çevresi osteotomileri diz protezi konusundaki gelişmelere rağmen halen güncelliğini koruyan geçerli bir tedavi seçeneğidir. Özellikle genç ve aktif hastalarda, diz osteoartrozunun erken dönemlerinde uzun süreli, tatminkâr sonuçlar almak mümkündür. Anormal yük dağılımını telafi etmenin yanı sıra, tek bir bölmeyi içeren menisküs eksiklikleri veya kondral hasar durumunda da onarılmış dokuları korumak için osteotomiler kullanılabilir. Orta yaş osteoartritinde ise zaman kazandırıcı bir cerrahi işlem olarak tercih edilmektedir. Oldukça sık görülen varus deformitelerinde en sık kullanılan yöntem proksimal tibia medial açık kama osteotomisidir. Ancak deformitenin yeri, sebebi ve miktarına bağlı olarak femur distalinde de varus/valgus açık/kapalı kama osteotomisi ya da hem femur hem de tibiada beraberce kombine osteotomiler olarak uygulanabilir. Başarılı sonuç ameliyat öncesi hastanın iyi analiz edilmesi, biyomekanik prensiplere uygun ameliyat tekniği seçimi ve uygulaması ile yakından ilgilidir. Bu sebeple her bir olgu deformite, dizdeki bağların ve diz içindeki menisküs ve kıkırdak gibi diğer yapıların durumu göz önüne alınarak hassasiyetle değerlendirilmelidir. En sonunda da mekanik aksı en uygun pozisyona konumlandıracak cerrahi teknik seçilmelidir.