İmplant ilişkili enfeksiyonlar hastanın yaşam kalitesini olumsuz yönde etkileyen, tedavi masrafları oldukça yüksek olan tablolardır. Çoğunlukla cerrahi prosedürler sırasında meydana gelen kontaminasyon ile gelişen enfeksiyon sonrasında geleneksel tedavi yöntemi, implantın eksplante edilmesi sonrasında enfeksiyon bölgesine debridman uygulaması ve hastaya yaklaşık 4–6 hafta boyunca intravenöz olarak uygulanan antibiyotik tedavisidir. Enfeksiyona neden olan patojen türleri oldukça çeşitli olup, bunların birçoğu kendilerini dış ortamlardan koruyarak çoğalmalarını ve yayılmalarını sağlayan ve üç boyutlu bir yapı olan biyofilm oluşturma kabiliyetine sahiptir. Biyofilm oluşumu enfeksiyon tedavisini oldukça güçleştirdiği için erken dönemde biyofilmin oluşmasını engellemek tedavinin ana noktalarından biridir. Ancak enfeksiyon bölgesinde kan dolaşımının azalması ve biyofilmle mücadele için oldukça yüksek dozlarda antibiyotiğe gerek duyulması nedeniyle kontrollü antibiyotik salım sistemleri gün geçtikçe daha önemli hale gelmektedir. Bu sistemler taşıdıkları antibiyotiği doğrudan enfeksiyon bölgesine taşıdıkları için toksik reaksiyonlara neden olmamakta ve enfeksiyon daha kolay şekilde kontrol altına alınabilmektedir. Kontrollü antibiyotik salım sistemleri farklı biyomalzemelerin tek başına veya çoklu kullanımı ile oluşturulabilmekte olup, tek başına implant olarak ya da metal implantların yüzeyine kaplanarak kullanılabilmektedir.