Kas-iskelet sistemi enfeksiyonlarının diğer vücut bölgelerindeki enfeksiyonlara göre anatomik ve patofizyolojik farklılıkları nedeniyle tedavileri kimi zaman güç olmakta ve tedavi başarısı kısmen daha düşü k olmaktadır. Erken evrede tanısal güçlüğünden dolayı yönetimi zor tablolardır. En sık karşılaşılan patojen Staphylococcus aureus`dur. Kas-iskelet sisteminde sık karşılaşılan gram (+), gram (-) enfeksiyonlarının haricinde, tüberküloz ve tüberküloz dışı mikobakteriyel enfeksiyonlar, bruselloz, tifo ve sifiliz gibi bakteriyel enfeksiyonlar ile koksidioidomikoz, blastomikoz, histoplazmoz gibi fungal enfeksiyonlar da, nadir de olsa, karşımıza çıkabilmektedir. Erken tanı, tedavide kür ve komplikasyonları azaltmada etkilidir. Hastanın klinik prognozunda; etken patojen, hastaya bağlı özellikler ve enfeksiyon kaynağı önemli rol oynar. Yaş, immunosupresyon varlığı, eşlik eden hastalıklar (diyabet, romatoid artrit, hipoksi vb.), implant ve yabancı cisim varlığı, enfekte dokunun kan akımı ve beslenmesi hastaya bağlı özellikler olarak olarak sayılabilir. Tanıda ise düz radyografiler genellikle erken evrede tanı koyduracak hassasiyet ve özgüllüğ e sahip olmamalarından dolayı tanı koymada yetersiz kalabilmektedir. Bilgisayarlı tomografi, kemiksel anatomiyi daha ayrıntılı sergileme özelliğine sahip olsa da ideal duyarlılık ve özgüllükten yoksundur. Kemik ve yumuşak doku enfeksiyonlarında manyetik rezonans görüntüleme en hassas yöntem olarak kabul edilmekte ve kapsamlı anatomik ayrıntı sağlaması ve iyonize radyasyon içermemesi nedeniyle tercih edilen ileri görüntüleme yöntemidir. Radyonükleer çalışmalar ise erken evre enfeksiyonların tanısında tercih edilmektedir. Enfeksiyonun kaynağı hematojen yayılım, penetran travma, açık kırıklar, hayvan ya da insan ısırıkları, inhalasyon veya cerrahi kontaminasyon yoluyla olabilir. Prognoz ve uygun tedavinin belirlenmesinde bu faktörler göz önünde bulundurulmalıdır. Bu bölümde kas-iskelet sistemi enfeksiyonlarının klinik ve radyolojik bulgularından bahsedeceğiz.