Osteomiyelit terimi kemik (osteon), ilik (myelo) ve enfeksiyon (itis) eklerinden oluşmakta; kemik dokusunun mikroorganizmalar ile enfekte edildiğini tanımlamaktadır. Osteomiyelit süresine göre (akut/kronik), patogenezine göre (posttravmatik/hematojen, vb.), lokalizasyonuna göre (omurga, kalça, diz, ayak vb.) ve hastaya göre (yenidoğan/ çocuk/erişkin/immun sistemi zayıf kişiler) olmak üzere çeşitli şekillerde sınıflandırılabilir. Gerek medikal ve gerekse cerrahi tedavi öncesi hasta mutlaka risk faktörleri açısından ayrıntılı olarak değerlendirilmelidir. Nütrisyonel durum, diabetes mellitus, ekstremitenin vasküler yapısı, renal ve/veya hepatik yetmezlik, orak hücreli anemi gibi kan hastalıkları, kronik granülomatöz hastalık açısından ayrıntılı sistem sorgusu ve değerlendirmesi yapılmalıdır. Osteomiyelitin prevansiyonu bakteri insidansının azaltılması, yaraya inokulasyonun önlenmesi şeklinde olmalıdır. Konuya ayrıntılı girmeden önce belirtmek gerekir ki cerrahi tedavi antibiyoterapiye cevap vermeyen olgularda rezerv olarak bırakılmalıdır. Yalnızca abse varlığının ortaya konulmuş olması mutlak cerrahi endikasyon değildir. Özellikle 3 mm`nin altındaki abseler medikal tedaviye iyi cevap verebilmektedir. Osteomiyelitin uygun tedavisi; yeterli drenaj, nekrotik dokuların debridmanı, ölü boşlukların kapatılması, yaranın sağlıklı doku ile örtülmesi ve spesifik antibiyoterapi şeklinde olmalıdır.