Legg-Calvé-Perthes hastalığı sonrasında doğal olarak, uygun tedaviye rağmen rölatif olarak erken yaşlarda sekonder kalça osteoartriti gelişebilmektedir. Total kalça protezi, Legg-Calvé-Perthes hastalığı sonrasında gelişen sekellerin tedavisinde etkin ve güvenilir bir seçenektir. Legg-Calvé-Perthes hastalığı sonrasında uygulanan konvansiyonel çağdaş total kalça artroplastisi sonuçları, primer osteoartrit sonrası uygulamalara benzer sonuçlar göstermektedir. Ancak literatüre göre, geniş serilerde, total artroplasti sonrasında peri-prostetik kırık ve nörolojik komplikasyon oranları yüksektir. Tipik olarak görülen rezidüel koksa breva deformitesi; kısa femur boynu, geniş oval femur başı, rölatif olarak uzamış trokanter major ve azalmış baş-boyun açısını içerir. Bununla beraber, femur diyafizi çoğu zaman etkilenmez ve klasik protezlerin yerleştirilmesine izin verir. Asetabulum ise çoğu zaman sığ, konkavitesini kaybetmiş ve femur başına uyum sağlamıştır. Ancak, mediyal duvar primer asetabular komponent için çoğu zaman yeterli kalınlıktadır. Bazı yazarlar, modüler veya özel yapım protezlerin kullanılmasını savunmuşlardır. Burada özellikle, metafiz ile diyafiz arasındaki boyut ve şekil uyumsuzluğu hedeflenmektedir. Bu serilerin sonuçları da, primer osteoartrit sonrası total kalça protez uygulamalarına benzerdir.