Servikal intervertebral disk hastalıkları, tüm spinal intervertebral disk hastalıkları içinde %36 oranıyla en sık görülen ikinci hastalıktır. Her beş ortopedik muayeneden bir tanesinin servikal diskojenik ağrı ile ilgili olduğu ve bu ağrıların da %75 kadarının ise C5-C6 ve C6-C7 kökenli olduğu saptanmıştır. Kadınlarda biraz daha sık görülen bu hastalık grubu, kontakt sporlarında görülen yaralanmaların da %2–3 kadarını oluşturmaktadır. Servikal omurga hareketleri içinde, sagittal planda fleksiyon ve ekstansiyon, koronal planda lateral fleksiyon, horizontal planda ise rotasyon yer alır. Genelde, lateral fleksiyon ve rotasyon birlikte görülür. Diğer hareketler ise protrüzyon ve retraksiyondur. Kötü pozisyonda uzun süre oturma, sık sık yapılan boyun fleksiyonu, ani hareketler ve travma, servikal disk hastalıklarında başlıca predispoze faktörlerdir. Boyun ağrılı bir hasta değerlendirilirken, doğru bir öykü esastır. Ciddi bir potansiyel problem ve/veya bu problemin spinal kaynaklı olup olmadığını ayırt etmek, tedavi açısından son derece önemlidir. Fiziksel incelemede, gözlem, elle muayene ve motor-duyu-refleks muayeneleri mutlaka yapılmalıdır. Direkt grafiler, manyetik rezonans (MR) görüntüleme ve diğer yardımcı testler tanıda önemli rol alır. Çoğu servikal diskojenik ağrı, agresif konservatif tedaviyle çözümlenebilir. İlaç olarak non-steroid anti-inflamatuvar ilaçlar (NSAİİ), kısa süreli steroidler, narkotik olmayan analjezikler ve kısa süreli narkotikler kullanılabilir. Kapsamlı bir rehabilitasyon programı ve selektif enjeksiyonlarla durumlarında iyileşme olmayan hastalara, cerrahi girişim önerilmelidir. Servikal radikülopatisi olan hastaların prognozu uygun tedaviyle mükemmeldir. Hastaların %80–90`ında operasyon dışı tedaviler etkili olur.