Erişkin pes planus; iskelet matüritesinin tamamlanması sonrasında devam eden veya ortaya çıkan ve mediyal longitudinal arkta yükseklik kaybı ile karakterize bir durumdur. Mevcut deformite ağrı, instabilite ve ciddi fonksiyonel kısıtlılıklar yaratabileceği gibi herhangi bir şikayete de neden olmayabilir. Daha çok posterior tibial tendonun dejenerasyonu sonucu oluştuğundan literatürde çoğu kez `tibialis posterior tendon yetmezliği` veya `erişkin edinilmiş pes planus` olarak da geçer.

Etiyolojide esnek pes planus, tibialis posterior tendon disfonksiyonu, travma, artritler, iyatrojenik deformite, nöropatik artropatiler (Charcot), nöromusküler hastalıklar ve tarsal koalisyon gibi nedenler bulunabilir.

Asemptomatik hastalarda herhangi bir tedaviye gereksinim yoktur. Bunun yanında semptomatik hastalarda ilk basamakta aktivite modifikasyonları, germe egzersizleri, manipülasyonlar, seri alçı uygulamaları, kilo verme, ağrı ile enflamasyona yönelik ilaç kullanımı, ayakkabı değişiklikleri, ayakkabı modifikasyonları, ayak veya ayak bileği ortezleri gibi konservatif tedavilerin kullanımı bulunmaktadır. Konservatif tedaviye yanıt alınamayan hastalarda altta yatan deformitenin nedeni ve şiddetine göre sinovektomi, tendon tamiri veya tendon transferi gibi yumuşak doku prosedürleri, kalkaneusa yönelik lateral kolon uzatma veya mediyalizasyon osteotomileri, mediyal kuneiform osteotomileri, artroereisis veya eklem dejenerasyonu gelişen hastalarda ise ikili veya üçlü artrodezler uygulanabilir.