Tibia distal uç kırıkları, tibia distal metafizinden eklem yüzeyine uzanan kompleks yaralanmalar olup, genellikle açık kırıklar ile birlikte seyreder. Yumuşak doku yaralanmalarının eşlik ettiği tibia distal uç kırıklarının tedavisi, diğer kırıklar ile kıyaslandığında önemli güçlükler içermektedir. Günümüzde, biyolojik osteosentezin ve kilitli plakların popülerleşmesi ve minimal invaziv cerrahi tekniklerin gelişmesi ile tedavi seçenekleri artmıştır. Literatürde minimal invaziv plak osteosentezi tekniği ile distal tibia kırıklarının tedavisinde yüksek başarı oranları bildirilmiştir. Sabit açılı kilitli plak tasarımlarının geliştirilmesi ile de, hasarlı bölgedeki cerrahi travma azaltılmış, kırık çevresi dokulardaki dolaşımın korunması sağlanmış ve özellikle osteoporotik kemik kırıklarında daha iyi tespit elde edilmiştir. Bununla birlikte, metafiz bölgesindeki defektif, parçalı kırıklarda, eğilme ve makaslama kuvvetlerine dayanım artırılarak, açısal deformite gelişme riski azaltılmıştır. Distal tibia kırıklarının tedavisinde, avantajları göz önüne alındığında, minimal invaziv yöntem ile kilitli plak uygulaması etkili bir tedavi yöntemidir. Ancak, yüksek maliyet, kapalı redüksiyon ve ameliyat tekniğinin zorluğu, floroskopi gerekliliği ve ameliyat sırasında yüksek dozda radyasyon maruziyeti gibi birçok dezavantajlarının da olduğu unutulmamalıdır.