Pelvis kırıkları, yüksek mortalite ve komplikasyon oranı ile ilişkili yaralanmalardır. Posteriyor pelvik yaralanma tedavisinde anteriyor veya posteriyor yaklaşım ile açık redüksiyon veya kapalı redüksiyon ile tespit yöntemleri tanımlanmıştır. Günümüzde kapalı redüksiyon, özellikle kırık hematomunu bozmaması, daha iyi ve hızlı kaynama sağlaması ve daha az yara sorunu olması nedeniyle tercih edilmeye başlanmıştır. Kapalı redüksiyon yöntemleri uygulanırken gereksinim duyulan temel araç, radiolusent bir travma masası ve C-kollu bir floroskopidir. Erken cerrahi girişim de büyük önem taşır. Cerrahi sırasında floroskopi kontrolü altında redüksiyon kalitesi değerlendirilmelidir. Bununla birlikte, posteriyor kesiye engel olan ciddi yumuşak doku yaralanmalarında, sakroiliyak eklem ayrılmalarında, büyük hilal şeklinde kırık parçası bulunan yaralanmalarda ve iliyak kanat kırıkları varlığında anteriyordan açık redüksiyon kullanılabilir. Diğer yandan, posteriyordan açık redüksiyon ise, sakroiliyak eklem ayrılmaları, sakroiliyak kırıklı çıkıklar, ayrılmış transforaminal sakrum kırıkları ve Denis zon III sakral kırıklar için tercih edilebilir. Redüksiyon cerrahisi sonrasında tespit için anteriyor veya posteriyor internal tespit yöntemleri kullanılabilir. Hızlı uygulanabilir bir yöntem olmasına karşın, eksternal tespitin posteriyor yaralanmaların tedavisinde etkisiz olduğu bildirilmiştir. Günümüzde posteriyordan açık cerrahi yaklaşım, yara yeri sorunları ve uzun iyileşme süreleri nedeni ile tercih edilmemektedir. Bu nedenle, morbidite ve mortaliteyi azaltmak ve anatomik redüksiyonu korumak amacı ile geliştirilen perkütan sakroiliyak vidalama yöntemi tanımlanmıştır. Politravmalı hastalarda, erken tespit sağlaması ve az hasarlı bir yöntem olması nedeniyle perkütan teknik tercih edilmelidir. Sonuç olarak, günümüzde artık az hasarlı yöntemler kullanılarak daha az kan kaybı, daha az enfeksiyon ve daha yüksek iyileşme oranları elde etmek mümkündür.