Posteriyor duvar kırıkları ve posteriyor kolon kırıkları Letournel ve ark. tarafından tanımlanan sınıflama sisteminde elementer kırık tiplerindendir. Asetabulum kırıklarının %25`ini, en sık görülen asetabulum kırığı olan posteriyor duvar kırıkları oluşturur. Posteriyor duvar kırıklarının %30`u tek parça halinde oluşur; geriye kalanı ise çok parçalıdır veya impaksiyon alanları içerir. Asetabulum kırıkları genellikle yüksek enerjili travmalar ile meydana geldiği için, sıklıkla eşlik eden yaralanmalar vardır. Beraberinde travmatik posteriyor kalça çıkığı ve siyatik sinir yaralanması eşlik edebilir. Acil yaklaşımda ortopedik tedavi, hemodinamik stabilitenin sağlanması ve genel klinik durumun iyileştirilmesi için yapılan işlemlere adapte edilir. Yetersiz tedavi edildiklerinde, asetabulum kırıklarının uzun dönem morbiditesi yüksektir. Muhtemel komplikasyonlar siyatik sinir yaralanması, posttravmatik artroz, osteonekroz, heterotopik ossifikasyon ve tromboemboli olarak sayılabilir. Uzun dönem sonuçları, asetabulum kırıklarının tedavisinde eklem yüzeyinin redüksiyonu ne kadar iyi sağlanabilirse sonucun o kadar iyi olduğunu göstermektedir. Ayrılmış asetabulum kırıkları herhangi bir kontrendikasyon yoksa, cerrahi olarak anatomik redüksiyon ve stabil tespit yöntemi ile tedavi edilmelidir.