Karpal kemik kırıkları tüm iskelet sistemi kırıklarının az bir oranını oluşturmaktadır. Her ne kadar hiperfleksiyonun da önemli olduğu söylense de, esas üzerinde durulan oluş mekanizması hiperekstansiyondur. Ancak karpal yaralanmaların çeşitliliği düşünüldüğünde sadece tek bir mekanizmanın sorumlu olmadığı açıktır. Karpal kemik kırıklarının en yaygın olanı skafoid kırıklarıdır; ancak, el bileği travmalarında skafoid kırığı olmadan da diğer karpal kemiklerde kırık olabileceği veya skafoid kırığına başka bir karpal kemik kırığının eşlik edebileceği akılda bulundurulmalıdır. Karpal kemik kırıklarının tanısı zordur ve sıklıkla atlanır. Tanı için belki de en önemli yöntem, şüphelenmektir; bundan sonra istenecek ileri radyolojik yöntemler ile kırıklar rahatlıkla teşhis edilebilir. Karpal kemiklerin kırıkları ve kırıklı çıkıklarının tedavisinde hedef, ağrısız el bilek fonksiyonu sağlamaktır. Genel olarak stabil ve ayrışmamış kırıklar, alçılama ile konservatif olarak tedavi edilebilir. Ayrışmış, büyük parçalı kırıklara osteosentez uygulanabilirken, küçük ve/veya çok sayıda parçalar var ise, bunlar cerrahi olarak çıkarılabilir. Ancak tanı atlanır ve tedavi gecikirse, el bileğindeki ağrı, kalıcı hasar ve artroz riski de artar.