Pediatrik femur diyafiz ve distal femur kırıkları; travma, patolojik kemik hastalıkları, tekrarlayan stresler veya çocuk istismarı sonucunda gerçekleşebilir. Tedavi seçeneklerinde çocuğun yaşı belirleyici olmakla beraber, hastanın kilosu, boyu, kırık paterni de dikkate alınmalıdır. Femur diyafiz kırıkları için ilk altı aylık dönemde Pavlik bandaj, altı ay ile beş yaş arası pelvipedal alçı kullanılır. Uzunluk olarak stabil 5–11 yaş ve 49 kilodan az hastalar fleksibl intramedüller çivi ile tedavi edilir. Stabil olmayan kırıklarda ise plak kullanılabilir. On bir yaşından büyük hastalar ise trokanterik girişli intramedüller çivi ile tedavi edilebilir. Distal femur kırıkları kaymamış ise konservatif olarak tedavi edilebilir. Kaymış kırıklarda ise kırığın durumuna göre eksternal fiksatör, perkütan pin tespiti ve alçılama veya açık redüksiyon-internal tespit uygulanır. Kaymış Salter-Harris Tip 1-2 kırıklar ve kaymamış Salter-Harris Tip 3-4 kırıklarda, kapalı redüksiyon internal tespit ile tedavi önerilir. Redükte edilemeyen Salter-Harris Tip 1-2 ve kaymış Salter-Harris Tip 3-4 kırıklar ise açık redüksiyon ve tespit ile tedavi edilmelidir. Fizisi ilgilendiren femur kırıklarında hasta yakından takip edilmeli, bacak uzunluk farkı ve açısal deformiteler not edilmelidir. Her tedavi şeklinde komplikasyonlar olma olasılığı mevcut olup, hasta yakınları bu konuda bilgilendirilmelidir.