Çocuklarda ayak bileği kırıkları ve büyüme plağı yaralanmaları ikinci sıklıkla görülen yaralanmalar olduğu için özel bir öneme sahiptir. Büyüyen çocukta açık olan büyüme plakları, çevredeki kemik ve bağlara göre göreceli olarak daha zayıf olduğu için, yaralanmalar daha çok büyüme plak hasarına ve kırıklara neden olur. Ayak bileği kırıklarının tanısında fizik muayenede büyüme plağı üzerinde ağrı ve duyarlılık önemli bir bulgudur. Ayrıca, yaralanma bölgesindeki şişlik, ekimoz ve şekil bozukluğu da not edilmelidir. Direkt grafi önemli bir tanı aracı olmakla birlikte, özellikle eklem içi kırıklarda ayrışmanın miktarını belirlemekte ve cerrahi planlamada bilgisayarlı tomografi gerekli olabilir. Salter-Harris sınıflaması uygun tedavinin planlanmasında ve uzun dönem prognoz için iyi bir yol gösterici olarak yaygın biçimde kullanılır. Ayrışmamış ayak bileği kırıklarında alçı tespiti etkin bir yöntem olabilmekle birlikte, ciddi bir radyolojik izlem gereklidir. Salter-Harris Tip III ve IV ile geçiş dönemi kırıklarında (Tillaux ve üç planlı) kapalı yerleştirmenin başarılamadığı durumlarda, eklem içi basamaklaşma 2 mm`den büyük ise açık yerleştirme ile, Kirschner telleri ve vidalarla tespit gereklidir. Büyüme plağı yaralanması sonucunda gelişebilecek komplikasyonlar tedavi yönteminden bağımsız olabilmektedir. Bu nedenle, küçük yaştaki çocuklarda ayak bileği büyüme plağı yaralanmalarında büyüme durması sonucu kısalık ve/veya açısal deformiteler gelişme riskinden dolayı, yaralanmadan sonra en az bir yıl süreyle yakın izlem gereklidir.