Doğuştan çarpık ayak tedavisinde amaç, tabanı yere basabilen, hareketli ve ağrısız bir ayak elde edilmesidir. Bu amaca ulaşmanın her olguda kolay olmaması, konvansiyonel yöntemlerin zaman zaman tekrarlayan geniş yumuşak doku ve kemik cerrahilerini içeriyor olmaları ve yüksek nüks oranları göz önüne alındığında, eksternal fiksatör ile tedrici düzeltme, alternatif tedavi metodu olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu yöntemin avantajları; aynı anda birçok deformitenin düzeltilebilmesine olanak sağlaması, diğer yöntemlere nazaran daha az invaziv olması, osteotomilerle ve yumuşak doku cerrahileriyle kombine edilebilmesi, ayak boyutunu küçültmemesi ve erken yük vermeyi mümkün kılması olarak sayılabilir. Tedavide yaşanması olası başlıca güçlükler ve komplikasyonlar ise; uzun tedavi süresi, pin dibi enfeksiyonu, distraksiyonun yarattığı ağrı ve hareket kısıtlılığıdır.