Talus osteokondral lezyonları tedavisi zor ve karmaşık bir problem olup aktivite artışıyla ağrı semptomları yaratır. Tanısında, takibinde ve sınıflandırılmasında manyetik rezonans görüntüleme en sık kullanılan yöntemdir. 1,5 cm2`den büyük lezyonlarda, korunmasız lezyonlar olarak isimlendirilen talus omuz lezyonlarında ve subkondral kistik yapı içeren lezyonlarda prognoz kötüdür. Tedavisi semptomatik hastalarla sınırlı tutulmalıdır. Konservatif tedavinin etkinliği kısıtlı olup sadece semptomatik bir tedavidir. Aktivite beklentisi yüksek ve semptomları belirgin olan hastalarda cerrahi tedaviler ön plandadır. Cerrahi tedavi ile hiyalin benzeri kıkırdak yapının oluşumu amaçlanmaktadır. 1,5 cm2`den küçük lezyonlarda mikrokırık; daha büyük lezyonlar ve kistik lezyonlarda ise mozaikplasti en sık kullanılan tedavi uygulamalarıdır. Mikrokırığı desteklemek için hücresiz çatı (skaffold) implantları, konsantre kemik iliği aspiratı uygulamaları, hiyaluronik asit ve PRP uygulamaları yapılabilmektedir. 3 cm2`den büyük lezyonlarda ve revizyon cerrahilerde ise osteokondral allogreft transplantasyonu, otolog kondrosit implantasyonu ve yüzey artroplastisi tercih edilen cerrahi prosedürlerdir.