Ayak ve ayak bileği çevresinde görülen stres kırıkları, sporcularda sıklıkla karşılaşılan ve spordan uzak kalmaya neden olabilecek önemli bir sakatlık nedenidir. Çoğunlukla sinsi başlangıçlı bir problemdir ve bu patolojiden şüphelenmek için ayrıntılı bir klinik değerlendirme yapılmalıdır. Stres kırığı şüphesi olanlarda radyografik çalışmalar sıklıkla geç pozitif olduğundan erken tanı için daha sensitif yöntemler olan sintigrafi ve manyetik rezonans (MR) ile değerlendirme yapılır. Ayak ve ayak bileği çevresi stres kırıkları iyileşme potansiyeli ve cerrahi tedavi gereksinimi açısından yüksek ve düşük riskli stres kırıkları olarak iki gruba ayrılır. Düşük riskli kırığı olan sporcular sıklıkla yük vermeden kesme ve istirahat ile komplikasyonsuz iyileşir ve de spora daha erken dönerler. Yüksek riskli grupta ise tam kırık riski yüksektir, spora dönüş süresi sıklıkla daha uzundur ve cerrahi tedavi gerekebilmektedir. Tedavi genelde kırığın yeri ve türüne göre değişkenlik göstermekle birlikte, D vitamini, kemik stimülatörleri, kalsitonin, bifosfonat ve ESWT (extracorporeal shock wave therapy) gibi diğer cerrahi dışı yöntemlerinde erken iyileşme için tedaviye eklenmesi şeklinde, literatürde çalışmalar mevcuttur.