SP`li çocuklarda gözlemlediğimiz yürüme bozukluklarının tamamını sınıflandırmaya yeterli olan bir sistem henüz yayımlanmamıştır. Ancak, sıklıkla karşılaşılan yürüme bozuklukları, tedaviyi yönlendirmek, iletişimi geliştirmek ve tedavi etkinliğini takip etmek için birkaç başlık altında sınıflandırılmıştır. Bu sınıflamaların temelinde her zaman olduğu gibi ayrıntılı hasta öyküsü, fizik muayene, yürümenin gözlemsel analizi yatar. Ayrıca EMG ve bilgisayarlı yürüme analizleri, hekimin vardığı sonucun sağlamasında, gözlemlerimizden kaçan ayrıntıların tespitinde çok önemli roller oynamaktadır. Tüm bu yöntemler sayesinde yürüme bozuklukları, etkiledikleri yürüme fazı, anatomik düzlem, EMG verileri ve karakteristik kinetik ve kinematik özellikleri kullanılarak sınıflanabilmektedir. Her sınıflama çabası farklı bir açıdan baksa da genellikle literatürde paylaşılan yürüme bozukluğu tipleri benzerdir. Bunların ışığında da yürümeyi bozan birincil, ikincil ve üçüncül nedenler belirlenebilmekte ve bunlardan özellikle ilk ikisi hedeflenerek tedavi planları yapılabilmektedir. Ancak, tüm sınıflandırmalar ve isimlendirmeler bir serebral palsi hastasında olabilecek tüm yürüme şekillerini açıklamaya tam yetmez. Bu nedenle, tanımlar ve tiplendirmeler arasında geçişler ve kombinasyonlar olabileceği akılda tutulmalıdır.