Omurga kırıkları içinde torakolomber bölge kırıkları sık görülen zedelenmelerdir. Torakal ve lomber bölgenin geçiş zonunda yer aldıklarından, uygun tedavi edilmediklerinde ileride deformite geliştirme ve nörolojik komplikasyonlara yol açma ihtimali yüksektir. Konservatif ya da cerrahi tedavi seçenekleri vardır. Tedavi seçeneklerini belirlerken kırık tipini ve zedelenmenin morfolojisini anlamak adına kırık sınıflamasını yapmak önem teşkil eder. Cerrahi tedavi endikasyonlarını belirlerken dikkat edilmesi gereken önemli bazı kavramlar vardır. Bunlar stabilite kavramı ve nörolojik zedelenmenin eşlik edip etmemesidir. Stabilitede posterior ligamentöz kompleks önemli bir yer tutar. Posteriordaki bu kompleksin değerlendirilmesinde manyetik rezonans görüntüleme çok değerlidir. Kırığa bağlı norolojik komplikasyonlar ise birçok cerrah için cerrahi tedavi endikasyonu oluşturur. Cerrahide anterior yaklaşımlar, posterior yaklaşımlar veya kombine anterior-posterior yaklaşımlar uygulanabilir. Kırık tipi ve cerrahın tecrübesi cerrahi yaklaşımın seçilmesinde etkili faktörlerdir. Gelişen cerrahi implant teknolojisi ve cerrahi yaklaşımların modifikasyonları posteriordan yaklaşımlar ile spinal kanalın 360° dekompresyonuna olanak sağlamıştır. Anterior yaklaşımın komplikasyon riskleri yüksek ve tecrübeye daha bağımlı bir cerrahi olması, son zamanlarda torakolomber omurga kırıklarında posterior yaklaşımları daha popüler hale getirmiştir. Bu makalede torakolomber omurga kırıklarının sınıflamasından ve cerrahi yaklaşımlarından bahsedilmiş olup cerrahinin hangi tip kırıklarda ve ne zaman gerektiği konuları tartışılmıştır.