Çocukluk yaş dönemi omurga kırıkları, tüm çocukluk çağı iskelet sistemi yaralanmalarının %1–3`ünü oluşturur. Çocukluk yaş dönemi omurga yaralanmaların önemli kısmı servikal bölgededir. Çocuklarda tüm omurga travmaları olgularının tahmini olarak %0,6–0,9`u torakal ve lomber omurga yaralanmalarıdır. Torakolomber omurga yaralanmaları, çocukluk yaş dönemindeki hastalarda önemli bir mortalite ve morbitide nedenidir. Bu yaralanmalar sıklıkla yüksek enerjili travmalar olup toraks ve batın yaralanmaları eşlik eder ve multidisipliner yaklaşım gerektirir. Çocukluk yaş döneminde omurganın daha elastiki özellik göstermesine bağlı olarak omurga yaralanmaları daha az oranda kırıkla sonuçlanır. Yetişkin ve çocuk hastalar arasındaki en önemli fark, radyolojik olarak bir anormallik saptanamamasına rağmen nörolojik yaralanmanın olmasıdır (SCIWORA). Hastanın matürite düzeyi ve yaralanmanın şekline bağlı olarak torakolomber kırıkların iyileşme ve yeniden şekillenebilme özellikleri vardır. Torakolomber yaralanmaların çocuk hastalar üzerindeki etkisi yıkıcı olabileceğinden dolayı, erken tanı ve uygun tedavi ile birlikte uzun dönem takipler gerekli olacaktır.