Son evre diz artrozunun altın standart tedavisi diz artroplastisidir ve sayısı gittikçe artış göstermektedir. Diz protezi uygulamalarının başarısını etkileyen belki de en önemli husus implant kalitesi ve bu implantların biyomekanik uyumudur. İdeal bir biyomateryalin elastik modülüsü kemiğin elastik modülüsüne yakın olmalıdır. Bu materyal aynı zamanda aşınma ve korozyona dirençli ve biyolojik olarak uyumlu bir yapıya sahip olmak zorundadır. Bir diz protezinde femoral, tibial ve patellar olmak üzere üç farklı komponent bulunmaktadır. Bu komponentlerden tibial ve femoral komponentler, kobalt-krom, titanyum ve paslanmaz çelik gibi sert metal alaşımlardan oluşmaktadır. Bu komponentlerin uyumunu sağlayan ara yüzeyler ve çoğu patellar komponent ise polietilen yapıdadır. Primer diz protezi arka çapraz bağın korunmasına veya kesilmesine göre gruplandırılır, çimento yardımıyla veya çimentosuz bir şekilde uygulanabilir. Polietilen ara yüzeyler ise sabit veya hareketli olabilmektedir. Seramik yüzeylerin, yüksek fleksiyon kapasiteli (high-flex) tasarımların, cinsiyet spesifik protez tiplerinin ve özellikle tantalum uygulanan çimentosuz protez tasarımlarının kullanımı her geçen gün artmaktadır.