Sekonder kan akımının olmaması, damar penetrasyonu için gereken alanların sınırlı olması, besleyici damarların çok ince olması, kollateral dolaşımın olmaması ve intraosseöz anastomozların sınırlı ve değişken olması gibi nedenler talusu avasküler nekroza yatkın kılmaktadır. Bu gibi avasküler nekroza yatkınlık yaratan nedenler ve genellikle travma, sistemik hastalıklar veya kullanılan ilaçlar gibi tetikleyici olaylar sonrasında talus avasküler nekrozu ortaya çıkar. Hastalar genellikle ağrıdan yakınırlar ancak altta yatan nedene bağlı olarak ek semptomlar bulunabilir. Avasküler nekroz tanısının konması sonrasında semptomatik hastalarda kullanılabilecek tedavi seçenekleri arasında kor dekompresyon, greftle rekonstrüksiyon, ayak bileği artroplastisi veya ayak bileği artrodezi bulunmaktadır.