TOTBİD Dergisi

TOTBİD Dergisi

2014, Cilt 13, Sayı, 1     (Sayfalar: 030-034)

Humerus kondil ve epikondil kırıkları

F. Erkal Bilen 1

1 İstanbul Memorial Hastanesi

DOI: 10.14292/totbid.dergisi.2014.04
Görüntüleme: 977
 - 
İndirme : 1958

Distal humerus kondil ve epikondil kırıkları fazla görülmemekle birlikte, bunların tedavisi oldukça zahmetli olmakta ve sıklıkla kaynamama, kötü kaynama, eklem sertliği veya instabilite ile sonuçlanabilmektedir. Bu komplikasyonların gelişmemesi için maksimum stabiliteyi sağlayan bir osteosentez ve erken harekete başlanması elzemdir. Distal humerus kırıkları bimodal dağılım göstermektedir: gençlerde yüksek enerjili, yaşlılarda düşük enerjili travma sonrası oluşmaktadır. Genç grup daha çok 12–19 yaş arası erkeklerden oluşmaktayken, yaşlı grup 80 yaş üzeri kadınlardan oluşmaktadır. Tedavi stratejisi yaş grubuna göre belirgin olarak değişmektedir. Daha önce birçok sınıflandırma tanımlanmış ve kullanılmıştır, ancak 2006 yılında Davies ve Stanley tarafından tanımlanan sınıflandırmanın, klinik kullanım açısından karmaşık kırıkların tedavisinde dahi karar vermeyi sağlayan tedavi algoritması oluşturmaya yardım edebildiği için, uygunluğu ispat edilmiştir. Bu kırıkların tedavisinde en iyi sonuçlar tecrübeli ellerde elde edilmektedir. Bu nedenle, öğrenme sürecinin başındayken tecrübeli bir cerrahın yardımı olmaksızın üstlenilmemelidir.

Anahtar Kelimeler : humerus kırıkları, distal; dirsek; cerrahi