İskelet traksiyonu ortopedi pratiğinde halen geçerliliğini koruyan etkili ve tarihsel bir yöntemdir. Günümüzde, özellikle alt ekstremitede güçlü kasların çekmesine bağlı kırıktaki ayrışmayı kontrol edebilmek ve böylece ameliyat öncesi dönemde ağrı ve ödem kontrolü yapabilmek için sıklıkla uygulanmaktadır. Konservatif tedavi yöntemi olarak ise, özellikle ameliyat planlanmayan asetabulum kırıklarında kullanımı mevcuttur. En çok tercih edilen bölgeler, distal femur, proksimal tibia ve kalkaneustur. Girişimsel bir işlem olması ve anestezi (genel ve/veya lokal) gerektirmesi dezavantaj olarak görülebilir, ancak doğru uygulandığı takdirde hem hasta hem de cerrah açısından avantajları daha fazladır.