De Quervain hastalığı (tenosinoviti), birinci ekstansör kompartmanda abdüktör pollisis longus (APL) ve ekstansör pollisis brevis (EPB) tendonlarının tenosinovitine bağlı sıkışma sendromu olarak karşımıza çıkar. Erkeklerde %0,5 ve kadınlarda %1,3 prevalansa sahip yaygın bir rahatsızlıktır. Hastalar genellikle radyal stiloid üzerinde ağrı hissederler ve bu ağrı özellikle başparmak hareketleriyle artar. Bilek nötr konumdayken nesneleri kaldırırken ve kavrarken ağrı hissederler. De Quervain sıklıkla kendini sınırlayan bir hastalıktır. Cerrahi olmayan yöntemler ile çoğu hastada rahatlama sağlanmaktadır. Bu yöntemler; istirahat, steriod olmayan anti-enflamatuvar ilaçlar, atel uygulanması (splintleme), fizik tedavi modaliteleri ve tendon kılıfına steroid enjeksiyonları gibi uygulamalardır. Cerrahi dışı tedavilere yanıt vermeyen dirençli vakalarda birinci ekstansör kompartmanın gevşetilmesi önerilmektedir. Bu gevşetme açık ya da endoskopik olarak yapılabilmektedir. Cerrahi uygulamalara bağlı çeşitli komplikasyonlar da görülebilmektedir. Bunlar sefalik ven yaralanması, radyal sinir duyu dalı yaralanması, tendon subluksasyonları, ağrılı yara yeri skar dokusu ve yara yeri problemleridir. İyatrojenik radyal sinir duyu dalı yaralanması da yaygın komplikasyonlar arasındadır. Özellikle açık cerrahide daha fazla görülen bu komplikasyonları azaltmak adına endoskopik yöntemle gevşetme cerrahisi yapılmaktadır. Endoskopik yöntemle yapılan cerrahi sonrası erken dönem daha az ağrı ve yara boyutunun küçük olmasına bağlı daha fazla hasta memnuniyeti görülmektedir.